οἰκοφθόρος

οἰκοφθόρος
οἰκοφθόρος, ον (οἶκος, φθείρω; Eur., Pla.; Philo, Agr. 73; SibOr 2, 257; Suda s.v. Ἰλάριος refers οἰκ. to an act of adultery that destroys a household; cp. Plut., Mor. 12b γυναικῶν οἰκοφθορίαι γαμετῶν ‘seducers of married women’) pert. to being a cause of corruption in a household, destroyer of houses or families, as subst. IEph 16:1. The fate of the seducers (Hesych. completes the equation οἰκοφθόρος = μοιχός) serves as a premise in an argument from the lesser to the greater: ‘The argument is that if such adulterers perished, how much more those who corrupt faith by their evil teaching.’ WSchoedel, Ignatius of Antioch ’85, 79.—WBauer concluded that the term was used specif. (citing connection with the imagery of IEph 15:3; s. οἶκος 1aβ) in the sense of temple-destroyer, arguing that since Ign. is ‘plainly dependent’ on 1 Cor 6 (vs. 19; cp. also 1 Cor 3:16f) here, he is prob. thinking of the introduction of immorality as the particular means of destruction; in support Bauer compares Plut., Mor. (s. above) and PGrenf I, 53, 19f.—DELG s.v. φθείρω.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • οικοφθόρος — οἰκοφθόρος, ὁ (Α) ως επίθ. 1. αυτός που κατασπαταλά την οικιακή περιουσία, άσωτος 2. μοιχός. [ΕΤΥΜΟΛ. < οἶκος + φθόρος (< φθείρω), πρβλ. κοσμο φθόρος, ψυχο φθόρος] …   Dictionary of Greek

  • οἰκοφθόρος — masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οἰκοφθόρους — οἰκόφθορος one who ruins a house masc acc pl οἰκοφθόρος masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οἰκοφθόροι — οἰκοφθόρος masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • οἰκοφθόρον — οἰκοφθόρος masc acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • άφθορος — η, ο (AM ἄφθορος, ον) αδιάφθορος, αγνός αρχ. ανόθευτος, άκρατος. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερ. + φθορος < φθείρω (πρβλ. ανδροφθόρος, λαοφθόρος, οικοφθόρος] …   Dictionary of Greek

  • οίκος — ο (ΑΜ οἶκος) 1. οικία, σπίτι (α. «έγινε κατ οίκον έρευνα» έγινε στο σπίτι κάποιου έρευνα από αστυνομικές αρχές β. «ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου», ΚΔ) 2. γένος, γενιά, οικογένεια (α. «ο οίκος τών Κομνηνών» β.… …   Dictionary of Greek

  • οικοφθορία — οἰκοφθορία, ἡ (Α) [οικοφθόρος] 1. η καταστροφή τού σπιτιού ή τής περιουσίας («οἰκοφθορίαν καὶ πενίαν φοβούμενοι», Πλάτ.) 2. μοιχεία …   Dictionary of Greek

  • οικοφθορώ — οἰκοφθορῶ, έω (Α) [οικοφθόρος] 1. σπαταλώ την οικιακή περιουσία 2. παθ. οἰκοφθοροῡμαι, έομαι καταστρέφομαι οικονομικά, χάνω την περιουσία μου …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”